Hainbat testu eta esaldietan oinarrituta egin dugu gure lana:
- “ Nuestra época se limita simplemente a negar la muerte y, con ella, un aspecto fundamental de la vida. En lugar de dejar la autoconciencia de la vida y del sufrimiento representaran uno de los incentivos más fuertes de la vida, la base misma de la solidaridad humana y la experiencia indispensable para proporcionar intensidad y profundidad a la felicidad y al entusiasmo, el individuo se ve obligado a reprimirla. Pero, como siempre ocurre con la represión, la manera remoción de la superficie no anula la existencia de los elementos reprimidos. De este modo el miedo a la muerte sigue viviendo entre nosotros una existencia ilegítima. Permanece activo, a pesar del intento de negarlo, pero al ser reprimido queda estéril.”
- “La muerte es algo tremendamente importante sobre lo que pensar, pero lo dejamos de lado y la barremos bajo la alfombra de nuestra cultura.”-
- “ A lo que la oruga llama el fin del mundo, el resto del mundo lo llama mariposa.”
- “El secreto de la vida consiste en morir antes de que te mueras y descubrir que la muerte no existe.”

Testu hauek hausnartzera bideratu gaituzte gure heriotzaren proposamena garatzeko. Horretarako arraina erabili dugu bitartekari moduan, heriotzarekin zerikusia duen metafora egokia dela pentsatu dugulako. Hiru ideia nagusi ondorioztatu ditugu:
-Ausentziaren presentzia: Heriotzak gure bizitzan izugarrizko presentzia du. Aldi berean, heriotza ausentziarekin lotzen da, beraz esan daiteke ausentziak presentzia duela gure bizitzan.
“ Arraina arrainontzian dagoenean, bizirik dagoela esan nahi du.” (Presentzia, bizitza)
“Arrainontzia hutsik dagoenean, arraina hilda dagoela esan nahi du.” (Ausentzia, heriotza)
Askotan horrelako loturak egiten ditugu ausentzia eta presentziaren bereizketa egiteko.

-Kontzeptuaren errelatibitatea: Heriotzari buruz hausnartzean, konturatu gara gutako bakoitzak heriotzari buruzko ideia antzeko bat duela, baina ez berdina. Horrek esan nahi du kolektiboki gizakiak ideia orokor bat duela heriotzari buruz baina norbanako bakoitzak interpretazio desberdin bat egiten duela.
Beraz kontzeptu erlatiboa dela esan daiteke.

-Oraina beste heriotza modu bat bezala: Esaten da arrainak 3 segunduko memoria ahalmena duela, beraz, horretan oinarritu gara bigarren heriotzaren idea azaltzeko.
Arraina 3 segundu horietan bizi eta hitzen da etengabe, behin betiko heriotza heldu arte, hau da, kontziente garen heriotza heldu arte. Gizakioi antzeko zerbait gertatzen zaigu, memoria ahalmen luzeagoa badugu ere.

Ondorioz, esan dezakegu arrainontzia bizitzaren kontestua dela, bizitzan ditugun gauza materialak, gure lanean modu fisikoan irudikatu dugu arrainontzia gelan bertan jarrita.
Arrainontzia = Etxea (fisikoa)
Arraina aldiz, bizitzen den zerbaiten adibidea da, hau da, bizitza bera. Eta gure lanean ez da da arraina fisikoki agertzen, baizik eta proiektatua. Irudia da, faltsua da. Horrek nahastu egiten gaitu presentzia eta ausentziarekin bereizten ez direlako.
Arraina = Bizitza (espirituala)

Beraz,gelako ikuspuntu desberdinetatik begiratuta, arraina arrainontzi barruan ikusiko da (bizitza) edo ez (heriotza).